üretmek

Elimden geldiğince yazmaya, çizmeye çalışıyorum. Neden bilmiyorum. Yeteneğim olduğundan değil. Çünkü kendimi bunu yapmaya zorluyorum, hatta insanları beni zorlamaya zorluyorum. Garip geliyor kişilere. "İstiyorsan yaparsın, niye kasıyorsun ki?".
Sanırım söyleyeceklerim var, ve ne kadar orijinallikten uzak olsalarda söylemek istiyorum.
Ayrıca gevezeyim.
Biraz da üretmek istememin etkisi var. Tüketim tutkusuna teorik sitemim bilinen bir şey, özellikle kültürel meta tüketimine. Buna sonuç bulmayı beceremeyince, -sanki tüketimi başlatan üretim değilmiş gibi-, üretmek mantıklı bir çare gibi geldi. Ama bana bu yakışırdı; anlamsız, ironik bir çözüm.

İşin özü, elim kalem/klavye tuttukça bir şeyler yapmaya çalıştım. Son birkaç zamanı toparlamış olmak istiyorum. Yoksa bunlar hep kafamda yer tutuyor. Sonra müdür soruyor: "Geçen ayın rakamları neydi, Mert?", bilemiyorum. Bazı şeyler buraya dökülsün ki, yer açılsın.

Çeşitli oyun forumlarına yazdığım karakter girizgahları vardı. Sanırım adı WildArea olan UO server'ına, "Lightning"li filan bir adı olan WoW RP Guild'i forumuna. İlk aklıma gelenler bunlar, o kadar zamandan sonra onları okuyabilmek isterdim.

beneaththeground.org her zaman destek olmayı sevdiğim bir yer oldu. Çünkü pek benzeri olmayan, çok güzel bir şeydi "Underground". Gerçekten özgür olunması beklenmeyen bir yerde küçük bir özgürlük alanıydı. Konsept o kadar güzel ki düşündükçe hala şaşırıyorum ne kadar güzel olduğuna. Artık canlı olmaması bile hiçbir şeyi değiştirmiyor. Hem zombiler ne zaman canlı oldular ki?

(Kronolojik gidecektim ama caydım.)

geekyapar.com kesinlikle beğendiğim ve destek olmak istediğim projelerden. Ancak "zaman ayırabilmek"le ilgili sıkıntılarım başka bir yazının konusu.

Sonuçta yazmak o kadar da doğal akan bir süreç değil, bir şeyler ortaya çıkarmak için fikir bulduktan sonra biraz zorlamak gerekiyor. Ama çeşitli konularda bunları paylaşabilecek yerler bulmak zor. Şimdilik içimdeki gizli Lord'u serbest bırakabildim: blog.papyon.com

Pek çok sebeple hepsinden az biraz farklı. Diğerleri tam anlamıyla gönüllü işi. Aslında bu da tam öyle, ama değil. Anlatması zor. Anlaması da zor zaten. Üstüne üstlük bu yazı da değil, çizi. Hangi cesaretle yapıyorum bilmiyorum ama sanırım, kolay gaza geliyorum. Yalnız ve güzel ülkemde yapılan tertemiz bir iş: www.fareleroyunda.com

www.kamyonbizimisyanimizdi.com Kamyon, bizim 4 kamyoncu kültürel metalarımızı döktüğümüz güzel mecra. Bazı yerlerin "en az konuşanı" olabiliyor olmayı seviyorum. Benim dandikleri çok sallamayın, her yerde aynı şeyler ama diğerlerine bir göz atın. Tertemiz işler var. Sırf FOMO için bile RSS'lenir.

Yazayım yazayım dedim, sahiden bu kadar mıydı? Ben de bir şey sanmıştım. Başka yazılarda da söylemişliğim var: "Ben bu yazıyı zaman zaman updatelerim."

Oldu canım.