Bundan herhalde 3 yıl fln önce karatahta'ya yazmıştım bunu. Eğer hafızam beni yanıltmıyorsa, şu an için çok saçma gelen bir sebeptendi. Şimdi gene yazacağım ama bu sefer daha evrensel. Ama bir sonraki yazımla bir alakası yok o kadar evrensel değil. Henüz aktivist olmadım...

Japonlar'ı bilirsiniz; hani şu ufak boylu, çekik gözlü, çok akıllı, kareteci insanlar. Deprem ve tsunamili bir adada sıkış pıkış yaşıyorlar. Ben çok severim kendilerini. Gerçekten! Anatoayşteyimas!

Eski vakitlerde, Samurai denen kişiler yaşardı bu Japonya'da. Kendileri Shogun'ların en seçkin askerleriydiler. Aynı zamanda erdemlerin yaşayan bir göstergesi. Bir tür doğu şövalyeleri diyebiliriz rahatlıkla... Savaş tarzları, hayata bakışları, yetiştirilişlerinde hem farklar hem benzerlikler vardı.

Samurai'ların günümüz toplumunda bilinen özelliklerinden biri, onurlarını kaybettikleri zaman uyguladıkları intihar geleneğidir. Harakiri.

Onurunu kaybetmek pek çok sebepe dayanabilirdi; savaşı kaybetmek, korunacak kişiyi koruyamamak... Onurunu kaybeden savaşçı harakiri yapar ve ruhlar dünyasındaki yerini alırdı.

Harakiri, pek çok filmde yanlış lanse edildiği gibi yapılmazdı. Harakiri yapmak için, Samurai'ların normalde kullandıkları uzun kılıçları - katana - kullanılmazdı. Onun yerine kama veya hançerden biraz daha uzun ama aynı işlev için kullanılan wakizaşi'ler kullanılırdı. Önceden harakiri tek başına yapılan bir hareketken, daha sonraları çok acı verdiği için bir yardımcıda bulundurulmaya başlandı.

Harakiri yapacak kişi, yere dizlerinin üzerinde oturur wakizaşi'yi göğsünün sağ alt kısmına saplar önce sola, sonra yukarı çekerdi. Bağırsakları dışarı dökülürkenki acı çok fazla olduğu için yardımcısı da katana ile başını keserdi...

İyi ki şu an bir wakizaşim yok...

not:ya çok uzun yazdım hikayeyi resmen asıl yazacağım konudan uzaklaştım =) ayrıca bu bir intihar bildirgesi veya isteği değildir. camus'ü okumuş ve anlayana kadar (yani anlayabildiğim kadarıyla) kıçını patlatmış bir adamım, işim olmaz öyle şeylerle... ayrıca öyle ümitsiz fln değilim, ümitten fazla sahip olduğum birşey yok... eeee bu da olmadı ki! lan bi sinirimiz bozukken yazı yazdırmıyosunuz lan!